jì lái zhī，zé ān zhī既来之，则安之

qiě kàn yù jǐn huā jīng yǎn且看欲尽花经眼

qīng guān nán duàn jiā wù shì清官能断家务事

pén cháo tiān，wǎn cháo dì盆朝天，碗朝地

zhǐ zhòng yī shān bù zhòng rén只重衣衫不重人

yáo zhǐ kōng zhōng yàn zuò gēng遥指空中雁做羹

xīn bìng hái xū xīn shàng yī心病还须心上医

chī xīn nǚ zǐ fù xīn hàn痴心女子负心汉

dōng fēi bó láo xī fēi yàn东飞伯劳西飞燕

gē jǐn táo huā shàn dǐ fēng歌尽桃花扇底风

bù dào wū jiāng bù kěn xiū不到乌江不肯休

xīn bìng hái cóng xīn shàng yī心病还从心上医

bù dào wū jiāng bù jìn tóu不到乌江不尽头

yīn yīn xià mù zhuàn huáng lí阴阴夏木啭黄鹂

huā kāi kān zhé zhí xū zhé花开堪折直须折

xián qiāo qí zi luò dēng huā闲敲棋子落灯花

wèi bēi wèi gǎn wàng yōu guó位卑未敢忘忧国

lí niú zhī zi xīng qiě jiǎo犁牛之子騂且角

chū tóu chuán ér xiān xiǔ làn出头椽儿先朽烂

ān dé guǎng shà qiān wàn jiān安得广厦千万间

lǐ cài wéi rén zài xià zhōng李蔡为人在下中

yōng rú rén，bào zhì zǐ拥孺人，抱稚子

jū yí qì，yǎng yí tǐ居移气，养移体

jiàn jiàn wǔ ， wù shū fǎ见剑舞，悟书法

bù yǐ chéng bài lùn yīng xióng不以成败论英雄

táo lǐ bù yán ér chéng qī桃李不言而成蹊

duō jiàn shù mù shǎo jiàn rén多见树木少见人

yǒu zhì fǎ，wú zhì rén有治法，无治人

dài zhe líng dāng qù zuò zéi带着铃铛去做贼

qiān lǐ liáng yuán yī xiàn qiān千里良缘一线牵

sòng jūn qiān lǐ zhōng xū bié送君千里终须别

shí gè zhǐ tóu yǒu cháng duǎn十个指头有长短

ròu zhōng cì，yǎn zhōng dīng肉中刺，眼中钉

sǐ yáo chóng mài huó zhāng shuō死姚崇卖活张说

yī shēng dāng zhù jǐ liǎng jī一生当著几两屐

qíng rén yǎn lǐ yǒu xī shī情人眼里有西施

suǒ wǒ yú kū yú zhī sì索我于枯鱼之肆

jiě líng hái xū jì líng rén解铃还需系铃人

bái yún shēn chù yǒu rén jiā白云深处有人家

jiàn shēn xiān shēng nán yán zhī荐绅先生难言之

èr shí sì kǎo zhōng shū lìng二十四考中书令

zhào zi lóng yī shēn shì dǎn赵子龙一身是胆

mò dài wú huā kōng zhé zhī莫待无花空折枝

jiǔ féng zhī jǐ qiān bēi shǎo酒逢知己千杯少

shēng zi dāng rú lǐ yà zi生子当如李亚子

fú dé dōng lái xī yòu dào扶得东来西又倒

èr shí sì fān huā xìn fēng二十四番花信风

tiān dì zhī xìng rén wéi guì天地之性人为贵

gàn què zào ér xíng rén zhì干鹊噪而行人至

rén mò zhī qí zǐ zhī è人莫知其子之恶