shí de hái ér luò de shuāi拾的孩儿落的摔

kè shě qīng qīng liǔ sè xīn客舍青青柳色新

dōng jiā jiù shí xī jiā sù东家就食西家宿

hǔ bēi shì ， lí bēi shēn虎卑势，貍卑身

mù jǐn tiān nián wèi bù cái木尽天年为不才

suí shí zhī yì dà yǐ zāi随时之义大矣哉

yáng xū qǐng ér hóng zāi xī阳盱请而洪灾息

shuō shí chí，nà shí kuài说时迟，那时快

quǎn mǎ nán ， guǐ mèi yì犬马难，鬼魅易

shuō cáo cāo，cáo cāo dào说曹操，曹操到

duàn niú mǎ ， jié gǔ yàn断牛马，截鹄雁

rén xīn qí，tài shān yí人心齐，泰山移

yī rén zuò zuì yī rén dāng一人做罪一人当

xiān xiǎo rén，hòu jūn zǐ先小人，后君子

yǒu yuán qiān lǐ lái xiāng huì有缘千里来相会

táng láng nù bì dāng chē zhé螳螂怒臂当车辙

dà ér huà zhī zhī wèi shèng大而化之之谓圣

kě yì wù bù kě yán chuán可意悟不可言传

fá mù dīng dīng shān gèng yōu伐木丁丁山更幽

shù yù xī ér fēng bù tíng树欲息而风不停

bēn chē zhī shàng wú zhòng ní奔车之上无仲尼

tiān shēng wǒ cái bì yǒu yòng天生我才必有用

duō qǔ zhī ér bù wèi nüè多取之而不为虐

dà féng jūn yǔ xiǎo féng jūn大冯君与小冯君

fù cháo zhī xià wú wán luǎn覆巢之下无完卵

bié shí róng yì jiàn shí nán别时容易见时难

dān qīng bù zhī lǎo jiàng zhì丹青不知老将至

zhàn bì shèng，gōng bì qǔ战必胜，攻必取

shèng rén bù níng zhì yú wù圣人不凝滞于物

sān zhé gōng ér chéng liáng yī三折肱而成良医

sī kōng jiàn guàn hún xián shì司空见惯浑闲事

yòu bào pí pá guò bié zhōu又抱琵琶过别舟

shī zhě ， zhì zhī suǒ zhī诗者，志之所之

dān shā jiǔ jiào jǐng shuǐ chì丹砂久窖井水赤

qú dài fū zhī fēi zhī nián蘧大夫知非之年

dān guì céng pān yù tù gōng丹桂曾攀玉兔宫

chà yǐ háo lí móu qiān lǐ差以豪厘缪千里

duō hū zāi ， bù duō yě多乎哉，不多也

guó jiā hūn luàn yǒu zhōng chén国家昏乱有忠臣

bù zhī qí rén shì qí yǒu不知其人视其友

tiě dǎ fáng liáng mó xiù zhēn铁打房梁磨绣针

fèng fǎ zhě ruò zé guó ruò奉法者弱则国弱

cháo zhōng yǒu rén hǎo zuò guān朝中有人好做官

bù zhī dōng fāng zhī jì bái不知东方之既白

yī chǐ shuǐ，bǎi zhàng bō一尺水，百丈波

zhēng zhī yǎn，bì zhī yǎn睁只眼，闭只眼

gòng gōng nù chù bù zhōu shān共工怒触不周山

shān yǒu mù gōng zé duó zhī山有木工则度之

yù dí yú guó mén zhī wài御敌于国门之外

bù huàn guǎ ér huàn bù jūn不患寡而患不均