yí gè jiāng jūn yí gè lìng一个将军一个令

zhàng fū shuāng lèi bù qīng tán丈夫双泪不轻弹

cǐ yī shí，bǐ yī shí此一时，彼一时

yáng liǔ àn xiǎo fēng cán yuè杨柳岸晓风残月

zhōng yán nì ěr lì yú xíng忠言逆耳利于行

yī fā ér bù kě shōu shí一发而不可收拾

gāo niǎo jìn，liáng gōng cáng高鸟尽，良弓藏

hǎo hàn zuò shì hǎo hàn dāng好汉做事好汉当

yī jiàng gōng chéng wàn gǔ kū一将功成万骨枯

bào zhú shēng zhōng yī suì chú爆竹声中一岁除

chūn xiāo yī kè zhí qiān jīn春宵一刻值千金

yǒu yī lì jì yǒu yī bì有一利即有一弊

jiǎo tù sǐ ér liáng quǎn pēng狡兔死而良犬烹

cōng míng fǎn bèi cōng míng wù聪明反被聪明误

gāo bù còu，dī bù jiù高不凑，低不就

yī zhī yī yè zǒng guān qíng一枝一叶总关情

jiǎo tù dé ér liè quǎn pēng狡兔得而猎犬烹

shì shì dòng míng jiē xué wèn世事洞明皆学问

yuān jiā yí jiě bù yí jié冤家宜解不宜结

shù yù jìng ér fēng bù tíng树欲静而风不停

qiǎo qī cháng bàn zhuō fū mián巧妻常伴拙夫眠

fū qī wú gé yè zhī chóu夫妻无隔夜之仇

shuāng rì bù zhe dān rì zhe双日不着单日着

shì jiān jiǎ zǐ xū yú shì世间甲子须臾事

yáo tóu bù suàn diǎn tóu suàn摇头不算点头算

chǐ zhī mù bì yǒu jié mù尺之木必有节目

cháo lǐ yǒu rén hǎo zuò guān朝里有人好做官

yī yīn yī yáng zhī wèi dào一阴一阳之谓道

dān rì bù zhe shuāng rì zhe单日不着双日着

chuán dào qiáo mén zì huì zhí船到桥门自会直

gǎn tiān dì，qì guǐ shén感天地，泣鬼神

luò huā fāng cǎo wú xún chù落花芳草无寻处

niú bù hē shuǐ qiǎng àn tóu牛不喝水强按头

yǎng tiān dà xiào chū mén qù仰天大笑出门去

zhī èr wǔ ér bù zhī shí知二五而不知十

zhèng shì hé tún yù shàng shí正是河豚欲上时

bù kàn jīn miàn kàn fó miàn不看金面看佛面

kǎn wài zhǎng jiāng kōng zì liú槛外长江空自流

chē　tóng　guǐ，shū　tóng　wén车同轨，书同文

xuán zhū rì yuè ér bù kān悬诸日月而不刊

huáng hé rú dài shān rú lì黄河如带山如砺

chū bù rù xī wǎng bù fǎn出不入兮往不返

dāng miàn gǔ ， duì miàn luó当面鼓，对面锣

yǒu zhì zhě shì jìng chéng有志者，事竟成

chū shēng dú ér bù pà hǔ初生犊儿不怕虎

yǒu shì fù bì yǒu shì zǐ有是父必有是子

shào zhuàng jǐ shí nài lǎo hé少壮几时奈老何

kōng lǐ dé lái kōng lǐ qù空里得来空里去

huāng nián gǔ fēng nián yù荒年谷 丰年玉

chǐ qí yán ér guò qí xíng耻其言而过其行